SI LOS GATOS DESARECIERAN DEL MUNDO
O
luns 21 de xaneiro de 2019 tivemos unha reunión do Club de lectura
dos maiores. Nesta ocasión o libro escollido foi Si
los gatos desaparecieran del mundo do escritor xaponés Genki Kawamura.
Nun
primeiro cambio de impresións observamos que nos gustou a uns pero a
a outros non, chegando incluso alguén a dicir que non tiña claro o
significado do desenlace.
A
pesares disto, cando nos puxemos a analizar en profundidade o libro,
o debate foi moi interesante. O protagonista (sen nome, polo que
moitos chegamos a conclusión de que o libro é unha carta, a carta
que o protagonista di escribir ao seu pai) non nos deixa
indiferentes, uns estamos de acordo coa súa actuación e outros non
(ten unha enfermidade terminal e vai morrer, pero é tentado polo
diaño).
Debatemos
sobre a súa relación co seu pai, fundamentalmente.Do porque do
seu distanciamento con el, se tiña razón ou non, a pesares de que
el mesmo ao final do libro considera que debe poñerse a ben con el, e tamén da súa relación cos demais personaxes do libro.
A
figura do diaño e as decisións de eliminar obxectos do mundo para
alongar a vida do protagonista, obxectos seleccionados polo propio
diaño e todos eles moi relacionados coa vida do mesmo, tamén foron
obxecto de discusión. Aquí xorden temas como a relixión, o
materialismo, a negación da realidade (e duro pensar que vas morrer)... Analizamos tamén a figura do diaño, que aparece como o
mesmo protagonista pero cunha vestimenta especial.
O
gato (animal que está no título da obra) que aparece no libro
foi, loxicamente, tamén obxecto de debate. A maioría consideramos
que este era o nexo de unión entre os pais e o fillo. Cando o diaño
di que para que o protagonista siga vivindo hai que eliminar os gatos
do mundo, a novela precipítase. En efecto, aparece unha carta da nai do
protagonista, gardada pola súa ex-noiva, que lle fai reflexionar e tomar a decisión final de reconciliarse co seu pai e deixar
de eliminar cousas do mundo, ou, o que é o mesmo, asumir a súa
morte.
Á proposta dalgún dos membros do club analizamos e opinamos sobre as
frases: "Vivir e fermoso polo feito de vivir", e "Vivir
por vivir non ten sentido".
Quedamos
de acordo en que hai que aproveitar o tempo ao máximo.
