certame literario

dffgvcdsdsf
dfds




SABOROSO SON DOS VERSOS SALGADOS

o besbello saltón

 Aquí está de novo a revista do instituto . O besbello salta de novo!
 Boa lectura!!!!

d

 CLUB DE LECTURA  MENTIRA de CARE SANTOS

O libro  foi premio EDEBÉ de literatura xuvenil no ano 2015.
“Mentira” da escritora Care Santos  pertence á colección Periscopio.
A reunión do club de lectura tivo lugar o luns 13 de maio ás 14:30, quince minutos
despois de finalizar as clases da mañá. A duración foi de aproximadamente dúas horas.
Os alumnos participantes cursan actualmente terceiro e cuarto da eso.
 Na actividade non puideron participar todos os alumnos do club de lectura xa que coincidíu no tempo con outra actividade que se desenvolvía no centro na cal tamén participaban.

A sensación do grupo foi que o libro gustou, comentáronse aspectos do libro, como os
personaxes e o por qué das diversas situacións polas que pasaban ao longo da historia.
Tratáronse problemas reais que acontecen hoxe en día no uso das redes sociais xa que os personaxes se coñecen a través dun chat dunha biblioteca, onde un deles deixa un comentario sobre “ O gardián entre o centeo” de J.D, Salinguer.
Por mor dun dos personaxes,  de clase socio-económica-cultural moi baixa, coméntase entre os participantes da reunión a gran diferenza que existe entre esa realidade e a do outro personaxe, o cal é unha moza dunha clase social media.
Unha das persoas do club indicounos que existía unha segunda parte do libro titulado
“Verdade”, o cal xerou bastante intriga.
Por último, comentar que a reunión foi moi dinámica xa que se entrelazaban opinións
entre os alumnos, o que levou ao profesor participante a ser un máis no coloquio sen ter que intervir moito na dinámica.

CLUB DE LECTURA: 22 SEGUNDOS

22 segundos de Eva Mejuto foi o libro escollido para pechar o club de lectura deste curso académico. O alumnado de 2º ESO reuniuse o pasado luns 3 de xuño para compartir sensacións e opinións sobre a lectura.

En primeiro lugar decidimos entre todos e todas percorrer os momentos máis salientables desta obra que conta a historia de Álex, un rapaz que ao longo dos 22 capítulos (22 segundos) trata de describir os momentos da súa vida que o fixeron decatarse de que o nome de Ánxela e o xénero que lle fora asignado ao nacer, nada tiñan que ver con el. Algúns destes símbolos son o vestido da comuñón que non quixo levar, cando cortou o pelo, o feito de querer xogar ao fútbol cos rapaces no recreo etc.

Ademais, contamos coa presenza de Alexandre, alumno trans do noso centro, que quixo partillar con nós a súa experiencia e comparala coa do libro de lectura. Esta segunda parte foi moito máis enriquecedora e saíron ideas ben interesantes como os estereotipos de xénero, ou que entendemos por ser trans. O alumnado animouse a formular preguntas, rachar cos estereotipos e, mesmo manifestarse sorprendido ante algúns destes conceptos novos.

Aínda que o tempo foi escaso, pois a conversa estaba moi animada, podemos concluír que foi unha xornada interesante na que esta pequena obra de Eva Mejuto nos axudou a reflexionar sobre unha realidade complexa, que implica dificultades para moitas persoas e familias, mais que o noso alumnado, felizmente, reivindica como algo normal e enriquecedor.

Celtia Rey Brandón.

CLUB DE LECTURA . MAKINARIA de Carlos Negro

Reunímonos cun grupiño de 2º da ESO na 3ª hora de ler da 2ª avaliación para comentarmos o poemario de Carlos Negro, Makinaria.
 O libro foi premiado polos clubs de lectura de Galicia no 2018 e, tras esta sesión  e posta en común, coincidimos con ese recoñecemento. Nestes poemas reflexiónase, desde un ritmo rápido próximo ao rap, encol da sedución e riscos de vivir ao límite, especialmente durante a mocidade. O libro vai mostrando aos poucos como a paixón por vivir rápido e lindando co perigo, propio das carreiras de coches e o mundo das drogas, acaban por levarnos a situacións certamente dramáticas. Así pois deixámonos levar nos seus versos por un camiño vitalista de autodestrución, unha fuxida a ningunha parte, desde un ritmo imparable como o dos coches, desde un volume alto como o da música na mocidade e desde a negación e rebeldía que agocha a problemática das drogas. 
O tema pois é xa clásico (no carpe diem ou nas claves da traxedia) e levar a poesía a referentes rítmicos e musicais tampouco é novo. Mais, os poemas actualízanse nos referentes máis próximos e na realidade das vilas galegas. 
Por suposto, lemos en alto algúns poemas a ritmo base de rap, con diferentes entoacións e volume. Comentamos os nosos versos favoritos. Puxemos en común algunhas interpretacións e tentamos comprender a historia que vai detrás dos poemas. Tamén escoitamos algunha das cancións que se referencian no libro, por exemplo "Born to run" de Bruce Springsteen. Comentamos algunha escena de cine (Rebeldes sen causa ou Fast & Furious). Compartimos o que supón ter un coche sendo nova ou novo e valoramos un anuncio da DGT. En definitiva fomos falando do que se di na poesía e non tanto fóra dela. E, como non podía ser doutro xeito, fixémolo a todo gas, pisando a fondo e a ritmo de metralla, mais tamén comendo galletas."
Lorena Pérez

LA TRENZA  Laetitia Colombani

O pasado luns 25 de febreiro adicamos a sesión do noso Club de Lectura a La trenza, de Laetitia Colombani, unha novela que nos cautivou dende a primeira páxina.

Con perto de medio millón de exemplares vendidos en Francia e case trinta traduccións en curso,

La trenza foi un dos fenómenos editoriais de 2017, e os lectores do club confesáronse dentro de tan enorme número de admiradores da novela.

Laetitia Colombani aborda, nesta narración vibrante e conmovedora, as historias de tres mulleres que, malia teren nacido en tres continentes moi diferentes, comparten unhas ideas e sentimentos que as unen na búsqueda de liberdade.

A través de Smita na India e o seu desgarrador relato da miseria da casta máis pobre, a vida de éxito truncado de Sarah en Canadá, e por último a dor da perda que sofre Giulia en Italia, asistimos ao cruce de camiños dos seus relatos, que nos descobren a unhas mulleres extraordinarias que conseguiron levar a cabo os seus soños de cambiar o seus destinos.

Comezamos lendo en alto os poemas do principio e final do libro, e logo de discutilos saboreamos o coidadísimo estilo da autora nas descripcións dos sentimentos, e os retratos máis crudos da realidade na que viven os máis desfavorecidos da India.

A continuación, os lectores fixeron unha profunda análise dos personaxes, reflexionaron sobre o papel da educación na muller e abordaron o tema da desigualdade social que sofren tantas mulleres nos paises máis pobres e nos máis desenvolvidos no ámbito laboral.

Por último, compartimos o tradicional biscoito de chocolate de clausura da sesión, e prometemos seguir de cerca a Laetitia Colombani á espera de que publique pronto unha próxima novela. 

Coma sempre, foi tremendamente estimulante compartir esta sesión con tan ávidos lectores ( e papadores de biscoito de chocolate ) e poder escoitar cómo debatían sobre tantas cuestións literarias e sociais que se agachan nesta interesante novela.

Marián Gundín

CLUB DE LECTURA : O DIARIO VIOLETA DE CARLOTA

Ao comezo do mes de marzo tivo lugar a xuntanza dos alumnos de 1º da ESO ao redor da lectura de

O Diario Violeta de Carlota, da autora Gemma Lienas.

O texto, que pretende abrirnos os ollos ás inxustizas e a situación da muller na actualidade, tivo

unha gran acollida por parte dos lectores do club.

Coa axuda dunhas tarxetas, e a modo de xogo, fomos compartindo distintos aspectos do libro tales

coma os personaxes, o argumento e especialmente a mensaxe e neste sentido coincidimos

totalmente coa autora na necesidade de eliminar as inxustizas da nosa sociedade.

A lectura for sinxela e, malia tratar temas máis serios cás outras lecturas que fixemos

anteriormente, a linguaxe é próxima e o libro ten momentos divertidos. Así é todo, a mensaxe do

libro calou en todos nós e aínda que hai partes que nos impresionaron pola súa dureza,

entendemos que, desgraciadamente, reflicten fielmente a realidade de moitas mulleres no mundo.

A lectora Helena Viñas (1º ESO E), a que lle agradecemos enormemente a súa colaboración, recolle

así as súas impresións sobre esta lectura:

“A protagonista do libro é unha rapaza chamada Carlota a que lle regalan un diario de cor violeta. A

súa avoa Ana dille que podería escribir nel sobre os comportamentos machistas que atopa día a día,

mais Carlota cre que xa non hai machismos na sociedade actual. Entón, a súa avoa ensínalle a pórse

os lentes violetas e así decatarse das inxustizas, por pequenas que sexan, que hai hoxe en día.

Carlota vaise decatando pouco a pouco da cantidade de comportamentos e actitudes machistas

que ve ao seu redor ata que decide formar un grupo feminista e concienciar á xente de que segue

habendo machismo e así poder pórlle fin.

A min encantoume este libro, estiven tan enganchada que aos dous días xa o rematara de ler.

Gústame moito que trate do machismo e do feminismo, xa que a todos e todas nos queda moito

por aprender e por mellorar sobre este tema. Síntome un pouco identificada con Carlota, xa que

antes de ler este libro tamén pensaba que xa remataramos co machismo. Agora mesmo, segundo

todo o mundo, estou moi pesada, levo postos os lentes violetas todo o día e non paro de detectar

machismos no meu entorno. Así é todo, eu non entendo iso de que estou moi pesada, xa que creo

que se alguén detecta un comportamento machista, hai que dicirlle á xente que iso é inxustiza, por

pequeno que sexa" .

SI LOS GATOS DESARECIERAN DEL MUNDO

O luns 21 de xaneiro de 2019 tivemos unha reunión do Club de lectura dos maiores. Nesta ocasión o libro escollido foi Si los gatos desaparecieran del mundo do escritor xaponés Genki Kawamura.

Nun primeiro cambio de impresións observamos que nos gustou a uns pero a a outros non, chegando incluso alguén a dicir que non tiña claro o significado do desenlace.

A pesares disto, cando nos puxemos a analizar en profundidade o libro, o debate foi moi interesante. O protagonista (sen nome, polo que moitos chegamos a conclusión de que o libro é unha carta, a carta que o protagonista di escribir ao seu pai) non nos deixa indiferentes, uns estamos de acordo coa súa actuación e outros non (ten unha enfermidade terminal e vai morrer, pero é tentado polo diaño).

Debatemos sobre a súa relación co seu pai, fundamentalmente.Do porque do seu distanciamento con el, se tiña razón ou non, a pesares de que el mesmo ao final do libro considera que debe poñerse a ben con el, e tamén da súa relación cos demais personaxes do libro.

A figura do diaño e as decisións de eliminar obxectos do mundo para alongar a vida do protagonista, obxectos seleccionados polo propio diaño e todos eles moi relacionados coa vida do mesmo, tamén foron obxecto de discusión. Aquí xorden temas como a relixión, o materialismo, a negación da realidade (e duro pensar que vas morrer)... Analizamos tamén a figura do diaño, que aparece como o mesmo protagonista pero cunha vestimenta especial.

O gato (animal que está no título da obra) que aparece no libro foi, loxicamente, tamén obxecto de debate. A maioría consideramos que este era o nexo de unión entre os pais e o fillo. Cando o diaño di que para que o protagonista siga vivindo hai que eliminar os gatos do mundo, a novela precipítase. En efecto, aparece unha carta da nai do protagonista, gardada pola súa ex-noiva, que lle fai reflexionar e tomar a decisión final de reconciliarse co seu pai e deixar de eliminar cousas do mundo, ou, o que é o mesmo, asumir a súa morte.

Á proposta dalgún dos membros do club analizamos e opinamos sobre as frases: "Vivir e fermoso polo feito de vivir", e "Vivir por vivir non ten sentido".

Quedamos de acordo en que hai que aproveitar o tempo ao máximo.

 O CURIOSO INCIDENTE DO CAN A MEDIANOITE

O luns 26 de novembro xuntámonos os membros do club de lectura de maiores para falar da novela “O curioso incidente do can a medianoite”. A sesión foi dirixida pola profesora de inglés Mercedes González Alegre. 

O libro trata o autismo. Os participantes consideraron que era unha boa oportunidade para coñecer este trastorno neurolóxico .

Ademais, dada a actualidade da serie “The good doctor” o alumnado está máis afeito ás persoas que teñen este trastorno.

Analizamos os comportamentos dos personaxes máis importantes da novela: o protagonista Christopher, o seu pai, a profesora, a nai e os veciños.

“Isto é unha novela policíaca” di o protagonista ao principio da historia. Así, a investigación de Christopher sobre a morte dun can será o fío condutor que nos permite coñecer a súa visión do mundo. Comentamos os trazos da súa personalidade como a falta de empatía, a súa mente analítica e como a novela mantén a atención do lector pola súa forma de presentar os acontecementos. Foi unha tertulia moi amena e interesante porque permite que o alumnado se decate e acepte os comportamentos diferentes de compañeiros que padecen autismo que, tal vez, por si sós non poderían chegar a comprender.

CLUB DE LECTURA: PALABRAS DE AUGA

O pasado luns 12 de novembro tamén nos reunimos un dos grupos de 1º de ESO para comentar o libro Palabras de auga de Marcos Calveiro.

Os alumnos falaron das diferenzas entre a vida de  o neno africano protagonista e a súa vida, das dificultades coas que se atopa ao largo do seu periplo para atopar auga e comida e como vai pasando de neno a adulto.

A narración resultoulles difícil sobre todo pola riqueza léxica. A charla resultou moi proveitosa arredor dunha pequena merenda.

Esta é unha versión da portada debuxada por Helena Viñas de 1ºESO E: