O pasado luns 8 de maio tivemos a sorte de analizar no clube de lectura a orixinal novela de Manuel Sánchez Gálvez Maelström Maelström: Ambientada en Vigo, a novela narra as historias paralelas dun capitán Nemo (o persoaxe de Julio Verne) afincado na nosa cidade a finais do século XIX e Amanda, unha nai separada e ambiciosa executiva no ano 2005. Como fío conductor da trama, un diario do capitán Nemo no seu cautiverio de inmortalidade en Vigo, que aparece no ático recién mercado por Amanda.
Malia a aparente disparidade entre estes dous protagonistas, a novela trata o tópico literario da búsqueda de liberdade do ser humano frente a unha vida que o atrapa e da que aparentemente non é doado sair. Un libro que invita a reflexionar sobre as decisións que debemos tomar na vida, escrito en galego cun estilo cercano e salpicado de referencias á historia da nosa cidade.
Tiñamos dúas horas por diante e comenzamos de seguida, entre restos de bocatas apurados e nervios de curiosidade. Pola miña parte, porque me inquedaba saber qué enfoque lle darían os alumnos a unha novela que non fora concebida para un público xuvenil; polo tocante aos alumnos, porque son unha profesora nova de inglés e se cadra non me coñecían. Decidín utilizar como soporte visual unha presentación con fotografías da cidade daquela época, para comprendermos mellor as referencias do libro a lugares de Vigo e a persoaxes cos que convive o capitán Nemo. Incluín tambén referencias biográficas daqueles homes e mulleres que contribuiron á historia da cidade (García Olloqui, Jenaro de la Fuente, Concepción Arenal) e fotos dos edificios emblemáticos nos que se desenvolve a trama. Ademáis, puidemos ver as estatuas de Julio Verne no paseo do Náutico e na illa de San Simón, e mesmo o submarino do Museo do Mar de Sanjurjo Badía, personaxe que tamén aparece na novela. Mesmo vimos e o cuadro Marinero en botella de Lugrís, que lle servira de inspiración ó autor para escribir a novela.
Con todos estes elementos abordamos a historia do capitán Nemo en Vigo e aprendemos sobre o nacemento das primeiras rúas do Ensanche, o Cable Inglés ou o tráfico de trasatlánticos da época.
Despois de comer a torta de chocolate que tiñamos para postre, e da que como ocorre con todas as tortas de chocolate non quedaron nen as migallas, "desmigallamos" tamén a historia do persoaxe de Amanda. A protagonista suscitou un debate interesantísimo e intenso sobre a difícil conciliación da vida familiar e laboral, o papel dos avós na crianza dos fillos no día de hoxe, e a inocente visión da vida dunha nena que ten a chave da felicidade da súa nai ó final da novela. Como conclusión, todos estivemos dacordo en que os nosos Maelstroms, eses medos e dificultades que nos atrapan, poden vencerse.
Cando nos decatamos estavamos a só cinco minutos para que comezasen as clases da tarde e todos quedamos coas ganas de seguir afondando máis nestas dúas historias tan afastadas no tempo pero á vez tan iguais. Fixemos a foto de despedida e gardamos na memoria moitas preguntas que tambén queremos facerlle a Manuel Sánchez cando veña presentar o seu libro.
Ningún comentario:
Publicar un comentario